تقریبا یک سال قبل پستی با عنوان «وبلاگ یک پایگاه هست» نوشتم و از اهمیت وبلاگ و نیاز به وجودش گفتم. حالا بعد یک سال می‌خوام دوباره به وبلاگ و وبلاگنویسی نگاه کنم و از منظر خودم به این سوال پاسخ بدم که: «آیا وبلاگ نویسی در سال ۱۴۰۳ ارزش وقت گذاشتن دارد؟ یا خیر».
اگر فردا آخرین روز دنیا باشد، هر ثانیه و هر لحظه برایم حسی هیجان انگیز دارد. انگار می‌خواهم بال در بیاورم و پرواز کنم. حس آزاردهنده و ناراحت کننده‌ی گذشته که به خاطر آینده، زندگی را دردناک می‌کند دیگر برایم بی معنا می‌شود. انگار نه گذشته مهم بوده و نه آینده‌ای وجود دارد
تا به حال به این فکر کردین اگر فردا آخرین روز دنیا باشه، تمام ثروت و دل مشغولی و نگرانی‌هایی که داریم بی معنا میشه؟! اگر فردا آخرین روز دنیا باشه هر چقدر خونه و ماشین و پول می‌خوای داشته باش، هر چقد آرزو و ناراحتی و درد می‌خوای داشته باش، هر چقدر فکر می‌خوای داشته باش،
به نظر من وبلاگ یک پایگاه هست، به این معنا که یک مکان امن برای انجام فعالیت و ارجاع می‌تونه باشه. حال این وبلاگ می‌تونه به صورت شخصی میزبانی بشه (مثل داشتن یک وردپرس روی یک هاست یا صفحه گیتهاب)، یا سرویس‌هایی
مدتی هست که پستی منتشر نمی‌کنم. اینطور نیست که علاقه‌ای به وبلاگنویسی دیگه ندارم بلکه زندگی «روی روالی» ندارم. در واقع سربازی در خدمت این کشور هستم. قبلا اختیارم دست خودم بود اما وقتی که در خدمت باشین، اختیارتون دیگه دست خودتون نیست و یا دقیق‌تر بگم، محدوده اختیارات کم‌تر میشه.
یکی بود ... یکی نبود ... به جز وبلاگنویسا هم کسی نبود. به ایستگاه شهید بهشتی رسیدم ... دختری با شال سبز دیدم. در کنارش بود پسری امید نام. سلامی کردم و نشانی دادم. حالا انقدر ادبی هم نبود. دوستمان محمدحسین، سپس استیو، آقاگل و کم کم بقیه دوستان
چه روزهای خوبی از سال که با نگرانی در حال طی شدن است. من به عنوان یک مجرد باید نسبت به هزینه‌های خودم بی درد باشم اما واقعا توان خرید ندارم. انگار دوران قحطی آمده یا وقت آن است که بیش از این درد فقرا را درک کنیم. نمی‌دانم حکمت حضورم
حدودا یک سال و چند ماه پیش بود که سرویس میهن‌بلاگ برای همیشه تعطیل شد. روزهای واقعا بدی بود چرا که انگار آثار نسلی از نویسندگان و طیف وسیعی از علاقمندان به دنیای وب در حال نابودی بود. همان زمان بنده در قالب پستی با عنوان « پشتیبان گیری از وبلاگ‌های میهن بلاگ » تلاش کردم
پست‌های آسمانی، مجموعه پست‌های فاخر و قابل ستایشی هستند که در سطح وبلاگستان فارسی و به ویژه وبلاگ‌های سیستم وبلاگدهی بیان، جمع‌آوری شده و طی گذر از مرحله‌ی داوری و غربال و همچنین نگارش یک معرفی یا نقدی بر پست به همراه ابزاری برای امتیازدهی همگانی، برای تمامی
پست‌های آسمانی، مجموعه پست‌های فاخر و قابل ستایشی هستند که در سطح وبلاگستان فارسی و به ویژه وبلاگ‌های سیستم وبلاگدهی بیان، جمع‌آوری شده و طی گذر از مرحله‌ی داوری و غربال و همچنین نگارش یک معرفی یا نقدی بر پست به همراه ابزاری برای امتیازدهی همگانی، برای تمامی
نحوه‌ی لینک کردن یک متن معمولا برای وبلاگ‌نویسانی که به تازگی وارد محیط بیان شده‌اند و یا اولین تجربه‌ی تولید محتوای خود را دارند، نا آشنا و تا حدی سخت است. در این پست قصد دارم در مورد روش‌های لینک کردن متن و
پست‌های آسمانی، مجموعه پست‌های فاخر و قابل ستایشی هستند که در سطح وبلاگستان فارسی و به ویژه وبلاگ‌های سیستم وبلاگدهی بیان، جمع‌آوری شده و طی گذر از مرحله‌ی داوری و غربال و همچنین نگارش یک معرفی یا نقدی بر پست به همراه
