تا حالا شده حس کنین یه چیزی از درون داره شما رو غلغلک میده؟ این همون حسی هست که برای دیدن یک سریال یا فیلم یا مجموعه‌ای دارم. و این محدود به فیلم و سریال و انیمه نمیشه، در حقیقت باید بگم، کار قشنگی برای انجام دادن داشته باشم.
تا حالا شده سوار اتوبوس یا مترو شده باشین و پیرمرد یا پیرزنی ایستاده و یا خانمی رو در قسمت مردانه ببینین و با خیال راحت به نشستن ادامه بدین؟ برای من که تقریبا هر روز سوار هم اتوبوس و هم مترو میشم، حس بسیار ناخوشایندی داره. احساس می‌کنم یه چیزی توی گلوم گیر کرده
آدم‌های خوب و بد در هر شغل و زمینه ای پیدا میشن. زمین به دور خورشید می‌چرخه و فصل‌های مختلفی رو به وجود میاره و زندگی هم بالا و پایین داره. این نظم‌ها به پیش میرن، آدم‌ها می‌میرن و به دنیا میان اما این وسط اگر یکی اشتباه کنه چی؟ یک نفر چرخه رو بهم میزنه و باعث آسیب بشه.
امروز که توی مترو بودم، مردی با موهای ژولیده و جو گندمی دیدم. این مرد من رو یاد گینتاما انداخت (هنوز دارم می‌بینم). خیلی چهره جالبی برام داشت و سعی می‌کردم جزئیات بیشتری از این فرد به دست بیارم. یک کوله پشتی و دوتا پلاستیک گوجه و طالبی دستش بود.
شاید باورتون نشه، اما بالاخره تونستم انیمه گینتاما رو شروع کنم. سال‌ها بود که از دیدن این انیمه امتناع می‌کردم، چرا که احساس به هم ریختگی و بی محتوایی نسبت به صحنه‌های مختلفی که ازش دیدم داشتم. در ضمن کاراکترهای مسخره‌ای هم داشت و در مجموع حدود ۴ سال بود که
