اوضاع این روزهای وب فارسی
امروز که نگاهی به روزنامهها میانداختم، با تیتر جالبی مواجه شدم: «افول جایگاه جهانی فارسی». از این نظر برای من جالب بود که استناد این مقاله به آمارهای سایت w3techs.com بود و اساس آمارهای این سایت هم بر پایه محتوای موجود به اون زبان در سطح وب بود. در این مقاله گفته میشه که تا ۴ سال پیش رتبه ایران ششم در لیست پایین بود اما الان رسیده به دوازدهم در این لیست. یک کم برگشتم و به یادم اومد که کمتر از ۴ سال پیش یعنی ۳۰ آذر ۱۳۹۹ یا همون سه یا چهار سال پیش بود که میهن بلاگ برای همیشه خاموش شد و هزاران صفحهی وب فارسی از سطح وب محو شدن و حالا آمارها دارن به خودی خود این موضوع رو نشون میدن که وب فارسی و به تبع اون نقش زبان فارسی در جهان داره کمتر و کمتر میشه.
فارسی زبانهای آنلاینی هم که در دنیای اینترنت فعالیت میکنن هم روی آوردن به شبکههای اجتماعی که در اونها به کمترین میزان نوشتار استفاده میشه و با یک عکس و ایموجی، یک ویدیوی کوتاه و خندهدار و یا یک توییت کوتاه تولید محتوا میکنند و این شده فعالیت اکثریت جمعیت آنلاین فارسی زبان.
حال چه باید کرد؟
به نظرم یکی از مشکلات اساسی ما وقت نگذاشتن برای فکر کردن، هم فکری و همکاری هست. یعنی ما یک گروه فعال، دارای دانش و مهارت که برنامهریز و دلسوز وب فارسی باشه نداریم. در حوزه آنلاین هم ما یک اتحادیه کسب و کارهای مجازی داریم که حالا با مشکلات جدی روبرو شده و در شرف منحل شدن هست. به نظر من اولین قدم جمع شدن افراد و ساخت جامعه فعال برای انجام کارهای تاثیرگذار و بزرگ هست.
قدم بعدی میتونه گسترش فرهنگ وبلاگنویسی و سرویسها و مدلهای کسب و کاری باشه که بر پایه وبلاگنویسی و دیجیتال مارکتینگ میتونه وبلاگنویسی رو متحول کنه و برای خیلی از وبلاگنویسها توجیه مالی و فرهنگی داشته باشه و خیلی از افراد جامعه همونطور که به عنوان شغل دومشون بلاگری اینستاگرام یا تلگرام میکنن، جذب این زمینه شده و وبلاگنویسی دوباره و قویتر به رونق میرسه و در نتیجه وب فارسی هر سال با رشد روبه رو شده و افراد بیشتری به وبلاگنویسی روی میارن و محتوای فارسی سطح وب گسترش قابل توجهی پیدا میکنه.
اینها نظرات من بود، اینجا میتونه جای خوبی برای همفکری در این زمینه باشه، شما هم میتونین نظر خودتون رو در ادامه با بقیه دوستان به اشتراک بذارین ...
تا حالا۱۱ تا نظر داشتیم!
تا وقتی بقیه شبکه های مجازی هستن دیگه کمتر کسی گذرش به وب و وبلاگنویسی میخوره:))))
سلام. متاسفانه درصدها به شدت پایین هستن. به نظرم پویایی و ذهن فعال باعث می شن شخص با امید و خلاقیت به راهش ادامه بده چه بسا که اون راه نوشتن تو وبلاگ شخصی باشه!.
نظر شخصی خودم رو می گم. من به عنوان یه جوون بیست و دو ساله واقعا انرژی و انگیزه لازم برای نوشتن رو ندارم. اون شعله ی وجودم کم سو شده. هر وقت می یام بلاگ یاد نوجوونی هام می یوفتم و افسوس می خورم که دیگه مثل سابق نیستم. واقعا فرسوده شدم و انگیزه ای برای نوشتن ندارم.
نمی خوام انرژی منفی بدم و فکر می کنم وقتی زندگیم از هر طرف از دستم در می ره با چه دلی بشینم پشت سیستم و تایپ کنم.
از دیدن وضعیت الان بلاگستان عمیقا ناراحتم. امیدوارم آدم های با انگیزه و با روحیه ای وارد وبلاگ بشن و خودم هم یه روزی انرژی م رو به دست بیارم.
تحریم ها و اوضاع بد اقتصادی روی همه چیز تاثیر می گذاره ، از جمله همین بحثی که شما مطرح کردید .
زندگی ایرانی ها شده روزمرگی و دویدن و تلاش کردن برای به دست آوردن لقمه ای نان . دیگه کمتر کسی وقت می کنه به چیز دیگه ای فکر کنه . یعنی دیگه مردم دل و دماغ اینکه وبلاگ بنویسن یا مطلبی رو نشر بدن ندارن . البته شبکه های اجتماعی که گسترش پیدا کردن ، رتبه ی اول دلایل عدم استقبال از وبلاگ نویسی هستند ولی به نظرم دلیل دومش ، همین تحریم ها و اوضاع اقتصادی هست .
اون روزی که ما حرص میزدیم که آقاجان، خانمجان، این طور شیرفلکه رو تنگ نکنید که ملت از پلتفرمهای ایرانی (وبلاگ و شبکه اجتماعی) برن سراغ مشابه خارجی، برای همچین مفتضحی بود. اون وقت طبق معمول تنها واکنششون مسخره کردن ما بود که شماها دغدغههاتون سانتیمانتاله، مشکل مردم این چیزا نیست و فلان!
راستی چرا هیچ وقت نگفتن پس مشکل مردم چیه؟ چرا ما دست روی هر چی میذاریم میگن مشکل مردم این نیست؟ پس چیه دقیقاً؟
دیگه از محیط زیست حیاتیتر؟ حتی همونم میگن این مشکل مردم نیست!
سلام عرض ادب، تشکیل تیم متعهد و همکاری مداوم !
من یه پیشنهادی که دارم ، در دو بخش تقسیم میشه یک: وبلاگ های همسو با خودمان که از لحاظ ایده و فکری نزدیک تریم پیدا کنیم و وبلاگ رو گروهی ببریم جلو همکاری و رقابت فضا رو هیجانی و نشاط بخش میکنه
دوم: صندوقی را بین خودمان بر بستر وبلاگ آماده کنیم مثل صندوق های مالی خانوادگی
اینجور که هر تعداد که هستیم مبلغی رو مشخص به حسابی منتقل کنیم و هر ماه قرعه کشی داشته باشیم ، فرض کنید ده نفر هستیم هر نفر یک میلیون تومان میگذاریم، در قرعه کشی 9 میلیون تومان به برنده تحویل میدن و این چرخه همینجور میچرخه
سوال اون یه تومن که کنار گذاشتیم از ده تومن رو هر فصل یه مسابقه برگذار میکنیم و به برنده مسابقه اهدا میکنیم
این هم یه راهکار...
مورد دیگه اینکه آموزش!
آموزش وبلاگ نویسی و نشر پر تعداد!
یعنی ما بیاییم کارگاه آموزشی برگزار کنیم.
کوچک شما محمدجوادم، حداقل ایده هامو گفتم
تیم داشتیم دیگه.
رادیوبلاگ و بلاگردون که بعد یک مدتی رفتن...
الان خودم هم یک جوری سرم شلوغ شده که اصلا دیگه وقت نمیکنم وبلاگ رو چک کنم :)
من که حتی حوصله چک کردن ندارم. به قدری زندگی سخت میگذره که یادمون میره یه فضایی بود توش کلی دوست و رفیق داشتیم. حالا گاهی هم توش مینوشتیم.
گذر زمان علاوه بر اینکه پیر میکنه به تجربیاتمون هم اضافه کنیم. فقط باید بلد باشیم از تجربیات استفاده کنیم و همون مسیر اشتباه رو نریم
+کاش قسمت بروز شده ها انقدر پر از وبلاگای اسپم نبود.
با حرف هات ۱۰۰ درصد موافقم!😔👍
ولی خوب هر کسی یه بازه هایی درگیر پیشرفت تو زندگی شخصی و واقعیش میشه ! و خوب به نظرم اگه کسی این همت رو داشته باشه که یه باند بزرگ تری از همین ورژن بیان رو ساپورت کنه و گسترشش بده به نظرم ما هم می تونیم تو شاخه های مختلف زیادی فعالیت داشته باشیم ! حتی اونایی که از میهن بلاگ مسدود شدن هم بعد از متوجه شدن یه صفحه وبلاگ نویسی جدید و نو اگه مشتاق باشن حتما برمیگردن ! انقدر این نوشتن ها و وبلاگ نویسی ها قدیمی نشده ! فقط درگیری و دغدغه های زندگی رو می تونیم بگیم بیشتر شده که نیاز به برنامه ریزی شخصی انگار داره !
و همینطور وبلاگ نویسی در اینجا خیلی وقته پشتیبانی نمیشه و این دلسرد کننده هست و دوست دارم جایی که می نویسم هم امنیت داشته باشه هم صفحه هامون نپره ! از اینکه فکر می کنم کی اینجا چرخه اش قراره بایسته باعث میشه ناراحت بشم ! حالا هر چقدر که بعدا تلاش برای احیای اینجا بخوام بکنم ! چون کاربر های جدیدی نمی تونن وارد بشن تا جایی که من متوجه شدم چون یه بخشی از مرحله های ورود عضو جدید غیر فعال شده برای بیان🙂 عملا داره محدود میشه
بخوایم به کار های بالایی ها نگاه کنیم و منتظر اونا باشیم که باید بگم اشتباه محضه ! :) چون اونا فقط ما رو با سر می خوان فرو کنن تو چاه و بگن همینه و با این بسازید ! 😐 باید مستقل باشی تا پیشرفت کنی ! حالا می خواد تو هر زمینه ای باشه باید متکی به زور بازو و مغز خودمون باشیم نه تصمیم گیرنده ها !
من شخصا کار با برنامه نویسی و اینا رو بلد نیستم ولی اگه بودم قطعا سعی می کردم یه موسسه کوچیک به جریان بندازم و محیطی برای وبلاگ نویسی با شرایط خوب و غیره ....به جریان مینداختم که هم کاربر هام راضی باشن هم بخشی برای پشتیبانی و همینطور نظارت بر اینکه کدوم سایت فعالیت بهتری تو این ۱ سال ارائه داده و ... البته مفتی مفتی نه 🙄 یه هزینه کمی هم برای ساپورت سایت هاشون سالانه میگرفتم ! 🤔 ... و یه سری خدمات هم در طول سال بهشون میدادم مثلا آپلود ویدو ها رو براشون با کیفت بهتر و جای حجم بیشتر براشون قرار میدادم یا مثلا برای قرار دادن یه سری چیزا از مثلا فلان بخش استفاده کنن و لینک رو قرار بدن و تبدیل کنن می تونن تو سایتشون بندازن و استفاده کنن ! یه همچین چیزایی😃