چند روزی میشه که از این اتفاق میگذره و می‌خوام در مورد حس و حال اون لحظات بگم. خانه‌ی یکی از همسایه‌های من آتش گرفت، اون هم نه به خاطر سهل انگاری یا اشتباه فردی، به خاطر مشکل ماشین‌های ایرانخودرو که یک ماشین پژو پارس که در پارکینگ خونه بوده، شروع به آتش سوزی میکنه
اگر فردا آخرین روز دنیا باشد، هر ثانیه و هر لحظه برایم حسی هیجان انگیز دارد. انگار می‌خواهم بال در بیاورم و پرواز کنم. حس آزاردهنده و ناراحت کننده‌ی گذشته که به خاطر آینده، زندگی را دردناک می‌کند دیگر برایم بی معنا می‌شود. انگار نه گذشته مهم بوده و نه آینده‌ای وجود دارد
قبل از اینجا، در بلاگفا، بلاگ اسکای و مکان‌های آنلاین دیگه‌ای که به یاد نمیارم، وبلاگنویسی می‌کردم. می‌نوشتم و بعد از مدتی رها می‌کردم و جای دیگری شروع می‌کردم. اما بعد مدتی تصمیم گرفتم در بلاگفا بمونم ( باید بگم که اون موقع بیان با دعوتنامه عضوگیری می‌کرد).
