یک کم حرف دل خالی کنی شاید باشه و از سر ناراحتی با اینحال به واقعیت
شالوده‌ی مطلب اینکه این برنامه رو دارم که اگر تونستم هر روز، یا هر چند روز که
این انیمه به صورت گسترده بسیار محبوب و تحسین شده و طرفدارهای زیادی داره. راست
از طرفی هم بالا دست رودخانه یک سری شرکت‌های تولید شن و ماسه و زغال سنگ هم آدم‌ها درست می‌کنن و پساب صنعتی خودشون رو وارد رودخانه می‌کنن و یکی یکی ماهی‌های رودخانه یا می‌میرند یا از اون منطقه کوچک کرده و به سمت مکان‌های امن‌تری میرن
مثلا دختری رو در نظر بگیرین که استعداد نقاشی و هنر داره. به زور پدر و مادرش چون که خودشون به سختی بالا اومدن، فشار میارن به دختر که تو باید پزشک بشی، یا تو باید مهندس بشی در صورتی که اون فرد اصلا استعداد زیست شناسی یا ریاضیات رو
برای دوستانی که فقط از موبایل استفاده می‌کنن برای دسترسی به پنل بیان و با این مشکل به وجود اومده دیدن که کلا نمیشه کاری کرد و اصلا نمیشه پست گذاشت، باید بگم که توی موبایل یک مقدار دست ما بسته هست و کار خاصی نمیشه کرد افز
کوتاهی اون هم امروز وصل شد و از طریق اینترنت ایرانسل و همراه اول دس
در جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل وقتی که دوستان وزارت ارتباطات اینترنت رو می‌بندن در حقیقت بخش عمده‌ای از این کار مربوط به قسمتی از مراحل مسیریابی مرورگرها و دستگاه‌های دیجیتال متصل به شبکه‌ی ما هست که میان و آدرس دقیق سایت‌ها
تا زمانی که به شبکه داخلی ایران وصل بودیم من در آمارگیر وبلاگم رصد می‌کردم، تعداد قابل توجهی از وبلاگنویس‌ها و دنبال کننده‌های وبلاگ‌ها حضور داشتن و پست رو مطالعه می‌کردن اما همین که دسترسی برای همه آزاد شد به سرعت بسیار
میگن وقتی صحبت جواب نمیده، باید به شکل دیگه‌ای مساله رو حل کرد اما چرا پشت مردمتون قایم میشین؟
به نظرم که به هیچ وجه نمی‌تونیم انیمه دیدن رو جایگزین کتاب خوندن یا مانگا خوندن بکنیم.
به نظرم کسی که حداقل یک سال وبلاگ نوشته باشه و در
