وقتی برنامه‌ای می‌ریزم و از برنامه‌هام هم جلو میوفتم حس خوبی بهم دست میده. اصلا برنامه‌ریزی حس خوبی بهم میده. وقتی یه روز برنامه‌ریزی نکنم این حس بهم دست میده که الانه وقتم تموم شده. درکی از این که چقدر زمان برای انجام کارهام دارم و این اطمینان که آیا به کارام میرسم یا نه رو یک
می‌دونم هر چیزی یه دلیلی داره اما هیچ وقت بهش فکر نمی‌کردم. تا حالا به این نقطه رسیدین ؟ نقطه‌ای که اصلا فکرش رو نمی‌کردین اما شد. این مدت به شدت درگیر بودم، چه از نظر فکری و چه از نظر زمانی. زندگی مجردی مفهوم همکاری و تقسیم وظایف در خانواده رو برام روشن‌تر کرد.
