برک ۲۲ مهر - حس خوب انجام کارها
وقتی برنامهای میریزم و از برنامههام هم جلو میوفتم حس خوبی بهم دست میده. اصلا برنامهریزی حس خوبی بهم میده. وقتی یه روز برنامهریزی نکنم این حس بهم دست میده که الانه وقتم تموم شده. درکی از این که چقدر زمان برای انجام کارهام دارم و این اطمینان که آیا به کارام میرسم یا نه رو یک جدول برنامهریزی بهم نشون میده. واقعیت رو بهم نشون میده.
توی مسیر زندگی هم همینطوری هستم. وقتی نمیدونم چقدر از زندگیم مونده، حس میکنم دیگه تموم شده، دیگه وقتی برام نمونده و من از همه چیز عقب افتادم، در صورتی که اصلا اینطور نیست. تنها یک فکر اشتباهه. هر سال ۱۲ ماه داره و هر ماه تقریبا ۳۰ روز و هر روز ۲۴ ساعت. و فکرش رو هم میکنم میبینم که اگه حتی یکی از اون ۲۴ ساعتها رو استفاده کنم، چقدر مهارت و دانش هست که میتونم یاد بگیرم و تمرین کنم و کارهایی که انجام بدم.
قدیمها فکر میکردن که تا اون افقی که میبینن، ته دنیا هست، ولی هرچی که میرفتن جلو باز یه افق دیگه بود، ولی الان که از بالا نگاه میکنیم، میبینیم و میدونیم که کجا هستم و کجا میریم و انتهایی وجود نداره، ما تنها روی یک نقطه کوچیک شناور توی کل این دنیا هستیم.
موزیک
این آهنگ از انیمه توکیو غول منو یاد یه روز خوب مینداره، روزی که همه چیز سر جای خودشه و کارا سر موقع انجام میشن و با خیال راحت میخوابی ...