برک ۲۰ تیر - پناهی جز وبلاگ نیست

:))

سلام و درود!

وبلاگ همون سر پناه امن برای وبلاگ نویس هاس :)

سلام.

درواقع بیان اینطوریه که اگه یه مدت نیای حرف بزنی، همه میان میگن "کجایی؟ چرا غیبت زده؟ دلمون برای نوشته هات تنگ شده"

و خب الان من هم همینا رو میخوام بهت بگم : چرا اینقدر دیر به دیر می نویسی؟

هربار هم دلیلی برای نوشتن تو بیان نداشتی بیا و درباره ی خودکاری که سرکارت همه اش قطع میشه بنویس.

بیشتر بنویسید😁😁😁

جالبه...همین دیشب داشتم اینجا را نگاه میکردم و میگفتم چرا هنوز ستاره‌اش روشن نشده؟ و امروز دیدم بله... :)))))

امیدوارم هر جا هستید موفق باشید

این مدت وبلاگ آخرین پناهم بوده

انگار پشت هر روز نگار احساسات سنگر گرفتن و نوشتن شده خاکریزمون تو جنگ با خودمون..

حداقل یه جایی رو داریم با هم حرف بزنیم 

حرف های هم رو بخونیم :)

سلام خوبین؟

خیلی خوبه که وبلاگ داریم و می تونیم هر چند وقت یکبار بهش سر بزنیم.

سلام. واقعا همینطوره و هیچی نمیتونه جای وبلاگ رو بگیره :)

سلام محمدرضا چقدر خوشحالم که دوباره می‌نویسی :))