پست‌های آسمانی - هفته اول شهریور

وای که چقدر این پادکست زیبا بود. صدای گرم و دلنشین، تسلط، موسیقی احساس برانگیز، متنی که حرف‌های دل بود و بیان آرزوهای زیبا.
واقعا پادکست با کیفیت و خارق‌العاده‌ای بود. انقدر جالب تهیه و اجرا شد که حس کردم ... دارم یک پست صوتی می‌خونم. قسمت‌های مهم پاکست با اکو یا پژواک صدا، برجسته شده بودن و آخرش که به «در حوالی اریحا» میرسه و موسیقی زیباش. چقدر که خوب پادکست ساختن ... باحاله ...

چقدر حس خوبیه که یک نویسنده‌ی فعال و با تجربه رو به عنوان وبلاگ‌نویس کنارمون می‌بینم. این پست اطلاعیه‌ای برای اعلام انتشار کتاب جدید آقای اسطیری هست که این روزها میشه با قیمت مناسبی تهیه‌اش کرد.

اصلا ایده‌ی شروع چالش مناسبتی یکی از بهترین روش‌ها برای فرهنگ‌سازی و تمرین وبلاگ‌نویسی هست. نکته‌ی جالبی هم که این چالش داره خلاصه بودن و راحتی کار هست و چالش واقعا سختی نیست و هر کسی با هر طرز فکر و مهارتی می‌تونه توی این چالش شرکت کنه.

یک مطلب جذاب همراه با نگارش زیبا. این پست به معرفی یک سری از امکانات مخفی موتور جستجوی گوگل پرداخته و همراه با تصاویر و نشانی‌های مورد نیاز و همینطور توضیحات خیلی خوبی که داره، نه تنها اونو جذاب می‌کنه بلکه این پست رو تبدیل به یک محتوای به درد بخور برای مخاطب می‌کنه.

نکته‌ی جالبی که این پست برای من داشت، بیان شیوا و خوانایی بالای متن بود. متن یک‌پارچه و پاراگراف‌ها کاملا به هم مربوط هستن و سخن رو به پایان می‌رسونن.

این پست یک اثر وبلاگی ارزشمند هست. نویسنده با مطرح کردن حکایت‌هایی از زندگی و خاطراتش سعی می‌کنه که مخاطبانش رو به تفکر و تامل دعوت کنه و در کنارش هم با تصویر به نوشته‌ها، شکل و رنگ بده. چقدر زیبا این شرح حال و روزانه‌نویسی، نگارش شده.

به نظرم دونیت یا حمایت مالی از خالقان و تولیدکننده‌های آثار دیجیتال و فعلان آنلاین، اصلا شناخته شده و فرهنگ‌سازی شده نیستن اما در این پست نویسنده تلنگری هم به این موضوع زده و ابزراکی هم برای انجام این کار. باشد که چنین کارهای پسندیده‌ای جایگاه خودشون رو بیشتر بین ما باز کنه.

چقدر پست غمگین اما جالبی بود. با خوندش یاد این جمله افتادم‌: «دیدن نور در دل تاریکی، هنر می‌خواهد». یک جور واقع‌بینی هم توی متن واضحه و میشه اینطور فکر کرد که این نور واقعی هست و هر چند کم.

چه پست زیبا و شگفت‌انگیزی. نویسنده با تکیه بر داستان زیبای «شازده کوچولو» احساس و افکار خودش رو توصیف و بیان می‌کنه.

آیا واقعا به نظرتون، وبلاگنویسی یعنی این که من احساساتم رو خالی کنم یا این که برای مخاطب هم فایده‌ای داشته باشم؟ توی این پست نویسنده مطلبی رو منتشر می‌کنه که کاربرانش رو به فکر فرو ببره و در ادامه خیلی مستقیم خواننده رو به فکر کردن تشویق می‌کنه. واقعا آیا به کارایی که می‌کنیم، پست‌هایی که می‌نویسیم، حرف‌هایی که به هم می‌زنیم چقدر فکر می‌کنیم؟ و چقدر خوبه که وبلاگ‌نویس‌هایی هنوز وجود دارن که به مخاطبانشون و جامعشون عمق میدن.

این پست به صورت تقریبا کوتاه و کاملا سر راستی کتابی رو در سبک سورئال، همراه با تصاویرش معرفی می‌کنه. به نظرم نوشتن در مورد تجربه‌ی استفاده از چیزی مثل کتاب، مجله، بازی، برنامه و ... شاید در این لحظه به درد کسی نخوره اما حتما روزی به درد حداقل یک نفر می‌خوره، حالا چه به صورت پیشنهاد باشه و یا برای کسی که دنبال نقد یا نظری برای خرید این محصول هست.

انقدر که این پست احساسی و عاشقانه بود که به یاد منظومه لیلی و مجنون افتادم که مجنون چه حس خاصی نسبت به لیلی داشت. و چقدر زیبا هست که در مورد احساسات و افکارمون بنویسیم. این احساس و تجربیات می‌تونه به انتخاب‌ها و افکار خیلی از مخاطبانمون کمک کنه و شکل بده.

یکی از اون دست امکانات پیشرفته‌ای که میشه توی قالب‌های بیان استفاده کرد ازش همین امکان «نشانه‌ها» هست که خیلی کم استفاده میشه ولی می‌تونه خیلی کاربردی باشه و پست‌های ارزشمند شما رو زنده نگه داره که توی این پست، نویسنده به خوبی، همراه با تصاویر ثابت و متحرک و همچنین نمونه کد، روش استفاده از این امکان پیشرفته رو آموزش میده.

به نظرم یکی از بهترین موضوعات برای وبلاگ‌نویسی انتقال دانش و تجربه هست که در حقیقت می‌تونیم این کار رو یک نوع فرهنگ‌سازی بدونیم. چقدر خوبه که اگه چیزی بلدیم، دانشمون رو بدون هیچ انتظار و چشمداشتی به مخاطبانمون هدیه بدیم.

این پست خیلی خوانا ، کاربردی و سرگرم‌کننده، مخاطب رو با اسم‌ها و دوره‌های تاریخ ایران آشنا می‌کنه. چه موضوع خوبی هست تاریخ ایران. به نظرم نوشتن در مورد تاریخ ایران به صورت خوانا و امروزی می‌تونه یکی از بهترین موضوعات وبلاگ‌نویسی باشه و خیلی‌ها دوست دارن داستان‌های جذاب تاریخی و واقعی رو بخونن.

این سری پست‌ها به صورت کوتاه و قسمت به قسمت به ابزارها و مواد مورد نیاز برای نویسنده شدن، می‌پردازه و به افکار و دانش شما نسبت به نوشتن وسعت میده.

این پست یک جور نقد فیلم و دلنوشته بود به شکلی که هم فیلم معرفی و بررسی و نقد منصفانه میشه و جای تفکر برای مخاطب میذاره و هم عقاید و تجربیات و افکار نویسنده به متن شاخ و برگ میده. از ویژگی‌های خوب این پست ارجاع دادن به محتویات تکمیلی و معرفی فیلم‌های پیرو متن هست که می‌تونه به درد خیلی از مخاطب‌های وبلاگ بخوره.