برک ۲۷ آذر - جادی بودن
ای کاش من جادی بودم. می‌دونم جادی بودن کار هر کسی نیست، اما خیلی زیباست. این که یک دفعه بریزن توی خونت و با وحشت تمام ابزارک‌هات رو بگیرن جمع کنن و خودت رو جلوی خانوادت دستگیر کنن و بندازن زندان و بازجویی بشی و آخرش اینطور بخندی؟! ... واقعا جادی بودن کار هر کسی نیست.
سال‌هاست که با این اسم آشنا هستم. جادی رو اولین بار از طریق دنیای متن باز و لینوکس شناختم. اون سال‌ها با وبلاگش (jadi.net) مورد توجهم بود. مهندس برنامه‌نویسی که با سادگی و نشاط فراوان در مورد تکنولوژی، پیشرفت، برنامه‌نویسی، شبکه و انسان خوب بودن می‌نوشت و بعدها هم با پادکست «رادیو گیک»ش حرف می‌زد. چند باری هم در کنفرانس‌های مختلف دیدمش.
می‌دونین، هدفم قهرمان‌سازی یا مبالغه نیست، منظورم چیزی شبیه این توییت هست:
جادی بودن به نظرم یعنی اینکه ادامه بدی، روحیه داشته باشی و بدونی چی می‌خوای. این که واقعا بدونیم چی می‌خوایم و با هر بادی نلرزیم، هنر جادی بودنه.
تا حالا۱۰ تا نظر داشتیم!
اتفاقا دیشب در جواب یکی از کامنت ها
نوشتم هیچ جنگجویی وسط میدان مبارزه گریه نمیکنه
جناب محمد رضا شخصیت هایی مثل جادی در زندگی بارها مبارزه کردند
و روش مبارزه کردن را بلد هستند
مبارزه با نفهمیدن، نشدن، نتوانستن
و حالا پخته شده
و می خندند
چقدر دلم میخواد از این دست آدما به جای مسئولینی که به جای مغز پهن دارن، داشتیم!
کی فکرشو میکرد انسان های اسطوره ایی در زندگی واقعی از اونایی که تو دنیای غیرواقعی بودن جلو بزنن و مورد ستایش قرار بگیرن؟
مفتخرم که تو یه دوره ی زمانیه یکسان با اون ها زندگی می کنم
یه آدم چقدر می‌تونه خالص و خودش، باشه... خدا رو شکر که هرچند دیر و به قید وثیقه، اما حداقلش از اون بازداشت بی‌دلیل فعلاً رها شد...
عشقه این پسر، عشق...
مرسی که ازش نوشتی محمدرضا...
افتخار هم صحبتی با ایشون رو داشتم
یک مرد یه تمام معنا
هرکسی که رفته داخل و برگشته بیرون بدتر قویتر شده،مصمم تر واسه هدف و راه:)
امسال این آقا رو فقط باید اعدام کرد اگه بخوان ساکتشون کنن
سلام دوستان
چقدر لذت بردم از پیام هاتون...
آقا محمدرضا چقدر لذت بردم از پستی که گذاشتی الحق که پست حقی گذاشتی.
من کلا دو روزه با وبلاگتون آشنا شدم و پست های خودتون و رفقاتون رو میخونم، اما توی همین دو روز حس میکنم ۲۵ سال بوده خونمون رو گم کرده بودم و الآن پیداش کردم، گم شدم رو پیدا کردم، چقدر شماها عالی هستید، بالاخره فکر میکنم جایی که بهش تعلق دارم رو پیدا کردم.
منم توی جمع خودتون راه میدید؟
سلام آقا محمدرضا جان، آره بخدا واقعا حس باحالیه، معلومه که لذت می برم داداش کیه که از بودن توی آسمان لذت نبره، نگو داداش دشمنت شرمنده ، خوشحالم پیداتون کردم
