یکی بود ... یکی نبود ... به جز وبلاگنویسا هم کسی نبود. به ایستگاه شهید بهشتی رسیدم ... دختری با شال سبز دیدم. در کنارش بود پسری امید نام. سلامی کردم و نشانی دادم. حالا انقدر ادبی هم نبود. دوستمان محمدحسین، سپس استیو، آقاگل و کم کم بقیه دوستان
از دوستان قدیمی بنده در عرصه وبلاگ نویسی بودن.
سلام روز بخیر ممنونم برای سوالم وقت میذارید من ی پشتیبان از وبلاگم دارم قبلا ی بار وبلاگم فیلتر شده بود و با ...
جامعه ته لاگ و لینوکسی های تهران و ایران هیچوقت فراموشش نمیکنن🖤
خدا رحمتش کنه خیلی ناراحت شدم :(((( برای من همیشه افرادی که بی منت به مردم خدمت رسانی میکنن ارزش خیلی بالایی ...
