حدودا یک سال و چند ماه پیش بود که سرویس میهنبلاگ برای همیشه تعطیل شد. روزهای واقعا بدی بود چرا که انگار آثار نسلی از نویسندگان و طیف وسیعی از علاقمندان به دنیای وب در حال نابودی بود. همان زمان بنده در قالب پستی با عنوان « پشتیبان گیری از وبلاگهای میهن بلاگ » تلاش کردم
این روزها با این که هوا گرمتر شده، اما هنوز احساس سرما میکنم. مخصوصا روی انگشت پاهام احساس سوزش خاصی دارم. این احساس منو میبره به تابستان، زمانی که انقدر هوا گرمه، که دلم میخواد هیچ لباسی به تن نداشته باشم و از شدت عرق به یک جای خنک پناه ببرم.
امروز باید بگم که حسابی حالم گرفته شد. میخواستم اسکریپتی برای بک آپ گرفتن از چندتا فولدر بنویسم که زمان اجرا چندتا از مهمترین فولدرهام رو حذف کردم. وقتی توی محیط شل چیزی رو حذف میکنین، به صورت عادی میشه گفت که باهاشون باید خداحافظی کنین
امروز صبح که بیدار شدم، پشت پردهی پنجرهام صحنهی جالبی رو دیدم. ماشینهایی که یخ بسته بودن و برف روی اونها نشسته بود. زمین تقریبا سفید شده بود دریغ از این که من توی این فکر بودم که هوا همیشه یه شکله و همینطور خشک و یه شکله. بعضی مواقع چقد مغرور میشم،
این روزها زندگیم شده صبح ساعت ۴ بیدار شو، صبحانه بخور و زود باش به اتوبوس برس و برو سر کار. کار کن و ساعت ۴ برس خونه و یه چیزی بخور و یه کم به کارها برس و زودی بخواب که ساعت ۴ صبح فردا بیدار بشی. زندگی از رنگ و حس و حالش میافته. وقتی صبح سوار اتوبوس میشم، سوار مترو میشم،
وقتی برنامهای میریزم و از برنامههام هم جلو میوفتم حس خوبی بهم دست میده. اصلا برنامهریزی حس خوبی بهم میده. وقتی یه روز برنامهریزی نکنم این حس بهم دست میده که الانه وقتم تموم شده. درکی از این که چقدر زمان برای انجام کارهام دارم و این اطمینان که آیا به کارام میرسم یا نه رو یک
میدونم هر چیزی یه دلیلی داره اما هیچ وقت بهش فکر نمیکردم. تا حالا به این نقطه رسیدین ؟ نقطهای که اصلا فکرش رو نمیکردین اما شد. این مدت به شدت درگیر بودم، چه از نظر فکری و چه از نظر زمانی. زندگی مجردی مفهوم همکاری و تقسیم وظایف در خانواده رو برام روشنتر کرد.
مرورگر کلاغ یخی یا iceraven ، مرورگری آزاد و بر پایه کدهای فایرفاکس موبایل است که به کاربر امکانات و آزادیهای بیشتری نسبت به فایرفاکس موبایل شرکت موزیلا میدهد. از جمله امکاناتی که مورد نیاز ماست، امکان استفاده از افزونهها یا addons های به درد بخوری مثل Stylus برای تغییر باز طراحی
پستهای آسمانی، مجموعه پستهای فاخر و قابل ستایشی هستند که در سطح وبلاگستان فارسی و به ویژه وبلاگهای سیستم وبلاگدهی بیان، جمعآوری شده و طی گذر از مرحلهی داوری و غربال و همچنین نگارش یک معرفی یا نقدی بر پست به همراه ابزاری برای امتیازدهی همگانی، برای تمامی
سوار مترو بودم که یک دفعه با خودم گفتم، «برم ببینم اصلا شرکت بیان کجاست». از قبل صفحهی شرکت گروه راهبرد بیان رو توی سایت رسمیو بررسی کرده بودم و حس و حال پیاده روی و ماجراجویی من هم فعال شد. به هر حال این شد که رفتم تا شرکتی که سالهاست
هر جور که دارم حساب میکنم از رابط کاربری بیان لذت نمیبرم. این حس رو بیشتر از همه در صفحهی کوچیک موبایل تجربه میکنم و اصلا لذت خوندن رو از آدم میگیره. یاد سیر این روزهای دنیا به سمت بدتر شدن میوفتم که به جای این که بیایم و
در این فکرم که چطور میشه یادداشت جمع کرد و به سریعترین و راحتترین راه یه برک بنویسم. مثلا یه وقتایی هست یه چیزی به ذهنم میاد که جالبه ... باید بیام روی مرورگر و تب وبلاگ و بیان و ایجاد مطلب یا مطلب قبلی رو باز کنم و این عملیات خسته کنندهای میشه بعد چندی.